Sequoia sempervirens
Oorsprong:
Amerikaanse westkust (van noord naar zuid):
Bijzonderheden:
Het is de hoogste boom ter wereld. De boom staat ook wel bekend als kustsequoia. De Engelse naam is ‘Coast Redwood’.
Voor de IJstijden kwam de boom in de vochtige gematigde gebieden over het hele noordelijke halfrond voor. De bruinkoolafzettingen van Europa bestaan voor een groot deel uit de stammen van de Sequoia. De boom verdraagt geen langdurige strenge vorst en heeft een hoge luchtvochtigheid nodig om goed te groeien. Door het poolklimaat in de IJstijd is de boom in Europa uitgestorven.
Sinds het midden van de 19e eeuw zijn ingevoerde exemplaren aangeplant. Het huidige Europese klimaat is vergelijkbaar met dat van vòòr de ijstijden toen de kustmammoetboom hier van nature voorkwam. In Ierland, Groot-Brittannië en West-Frankrijk, waar geregeld regen valt en langdurige koudeperioden zeldzaam zijn, is de groeisnelheid meestal net zo groot als in Californië.
De kustmammoetboom heeft een zuilvormige kroon met horizontale of hangende takken. De boomschors is roestkleurig rood, zacht en vezelig. Later wordt de schors donkerder, dikker en diep gegroefd. Aan de voet van de stam vormt de boom vaak uitlopers.
De boom heeft harde, vlakke naalden van 1,5-2 cm lang. Ze lijken wel wat op de naalden van Taxus. Van boven zijn ze donkergroen en van onder met een witte streep gemarkeerd. Mannelijke kegels zijn klein, rond en geelachtig. Ze vormen groepjes aan de top van kleine zijtwijgen. Vrouwelijke kegels zijn houtig en bolrond, 2-2,5 cm lang en hebben gerimpelde roodbruine schubben. De zaden zijn gevleugeld.
De boom kan tot meer dan tweeduizend jaar leven. Er zijn exemplaren van 115 meter.
Toepassingen:
De kustmammoetboom levert zacht, maar duurzaam hout met bleekgeel spinthout en roodbruin kernhout. Dit hout wordt ook wel Californian Redwood genoemd. Veel planken van redwood hebben een karakteristiek roze/geel kleurenpatroon. Het wordt gebruikt voor tuinmeubels, schuttingen, houten terrassen en dergelijke. Vroeger werd het hout veel gebruikt om er spoorbielzen van te maken en broeikassen wegens de praktische onaantastbaarheid door vocht. In het verleden is door de grote vraag naar redwoodhout naar schatting 95% van het oorspronkelijke areaal gekapt. Het merendeel van de resterende bomen is ondergebracht in het Redwood National Park waar houtkap verboden is. Op commerciële basis zijn er grote oppervlakten in Californië aangeplant met gekweekte kustmammoetbomen, die onder gunstige omstandigheden zeer snel groeien, om ook in de toekomst te kunnen voorzien in de vraag naar redwoodhout.